bu kadar mı diyordu genç kız
bu kadar mıydı sevgin
delikanlı alaylı bir tavırla
"ya ne sandın sevgimi?"
kız yıkılmıştı
telefonun başında hiç bir şey demedi
ağlıyordu sessizce
bir ara delikanlı kızın hıçkırıklarını duydu
ne o niye konuşmuyorsun?
ağlıyorsun demek
üzülme canım bu da geçer
yoksa ben bıraktım diye mi üzülüyorsun?
olsun,senin bıraktığını söyleriz
kız hıçkırıklar içinde çıkan boğuk sesi ile
bardağı taşıran bu son söze dayanamadı
’’anlamadın mı sersem!
ayrılığına ağlıyorum
sana,senin ayrılığına.’’
daha önceden de sevmişti,sevecekti
ama yapacak bir şey yoktu
bu sözler karşısında direnen bir gurur vardı
bir tarafta gurur
bir tarafta sevgi...
ve sevgi ağır bastı
delikanlı telefonu kapatırken soğuk bir tavırla
"elveda" dedi
genç kız ise son defa
"seni seviyorum" dedi
telefonu kapatınca...
delikanlı düşündü niye yapmıştı?
oysa o da seviyordu
ve ona sevdiğini itiraf etmek için tekrar aradı...
ama geç kalmıştı
telefon cvp vermeyince kızın evine gitti
kalabalıktı evin önü,şaşırdı
ve ardından acı bir siren sesi ile irkildi
kapının ardında kan içinde soğuk bir ceset çıkmıştı
"ELVEDA" demişti
uyan dedi ise de uyanmadı
genç delikanlının gözüne kızın elindeki buruşuk kağıt parçası ilişmişti
"TÜM SEVİPTE SEVİLMEYENLERE İBRET OLSUN"
"lütfen!
saatlerdir anlatıyorum sana
sense sadece yatıyorsun gözlerin kapalı
neden üstüne beyaz bir örtü örtülmüş?
neden herkes ağlıyor?
oysa sen nefret ederdin göz yaşlarından
kalksana! sustursana onları!
ışıltılarını saçsana ağlayan gözlere!
biliyor musun hava o kadar soğuk ki
kutuplardayım sanki...
herkes beyaz giyinmiş"
birden sağır edici bir sessizlik kopuyor ortalıkta
"ver uzat bana tutayım ellerini
ama hayret buz gibi olmuşlar
tıpkı bir heykelin elleri gibi
hatırlıyorum da bir piyeste dinlemiştim
tıpkı senin gibi ama sen ölmeden değil mi?
dur bir sesler var dışarda...
bir hareket bir heyecan!buraya yaklaşıyorlar!
ellerinde bir şeyler var kutu gibi
seni kaldırıyorlar ne duruyorsun?
bağır,çağır,haykır,ben ölmedim de!
sevgimin,sevgimizin hatrı için
şakaydı,gerçek olmayan bir şakaydı de
kalk yalvarıyorum kalk
götürmelerine,seni benden koparmalarına izin verme
LÜTFEN KALK!!!
bu kadar mıydı sevgin
delikanlı alaylı bir tavırla
"ya ne sandın sevgimi?"
kız yıkılmıştı
telefonun başında hiç bir şey demedi
ağlıyordu sessizce
bir ara delikanlı kızın hıçkırıklarını duydu
ne o niye konuşmuyorsun?
ağlıyorsun demek
üzülme canım bu da geçer
yoksa ben bıraktım diye mi üzülüyorsun?
olsun,senin bıraktığını söyleriz
kız hıçkırıklar içinde çıkan boğuk sesi ile
bardağı taşıran bu son söze dayanamadı
’’anlamadın mı sersem!
ayrılığına ağlıyorum
sana,senin ayrılığına.’’
daha önceden de sevmişti,sevecekti
ama yapacak bir şey yoktu
bu sözler karşısında direnen bir gurur vardı
bir tarafta gurur
bir tarafta sevgi...
ve sevgi ağır bastı
delikanlı telefonu kapatırken soğuk bir tavırla
"elveda" dedi
genç kız ise son defa
"seni seviyorum" dedi
telefonu kapatınca...
delikanlı düşündü niye yapmıştı?
oysa o da seviyordu
ve ona sevdiğini itiraf etmek için tekrar aradı...
ama geç kalmıştı
telefon cvp vermeyince kızın evine gitti
kalabalıktı evin önü,şaşırdı
ve ardından acı bir siren sesi ile irkildi
kapının ardında kan içinde soğuk bir ceset çıkmıştı
"ELVEDA" demişti
uyan dedi ise de uyanmadı
genç delikanlının gözüne kızın elindeki buruşuk kağıt parçası ilişmişti
"TÜM SEVİPTE SEVİLMEYENLERE İBRET OLSUN"
"lütfen!
saatlerdir anlatıyorum sana
sense sadece yatıyorsun gözlerin kapalı
neden üstüne beyaz bir örtü örtülmüş?
neden herkes ağlıyor?
oysa sen nefret ederdin göz yaşlarından
kalksana! sustursana onları!
ışıltılarını saçsana ağlayan gözlere!
biliyor musun hava o kadar soğuk ki
kutuplardayım sanki...
herkes beyaz giyinmiş"
birden sağır edici bir sessizlik kopuyor ortalıkta
"ver uzat bana tutayım ellerini
ama hayret buz gibi olmuşlar
tıpkı bir heykelin elleri gibi
hatırlıyorum da bir piyeste dinlemiştim
tıpkı senin gibi ama sen ölmeden değil mi?
dur bir sesler var dışarda...
bir hareket bir heyecan!buraya yaklaşıyorlar!
ellerinde bir şeyler var kutu gibi
seni kaldırıyorlar ne duruyorsun?
bağır,çağır,haykır,ben ölmedim de!
sevgimin,sevgimizin hatrı için
şakaydı,gerçek olmayan bir şakaydı de
kalk yalvarıyorum kalk
götürmelerine,seni benden koparmalarına izin verme
LÜTFEN KALK!!!